Gruoss,
biell, secular,
sott
a si umbrus flar
quanta gent set vist
seria, allegra e pur trist!
'ncoppa e sott ru passegg
sembra rspttà na legg;
la chiazza scta semp ' ncor:
è la voia d sci for.
Chi saluta e chi racconta
ogn
argument c affronta,
rpietn
fattariell,
a sntì so' semp biell,
ma s passa na uagliola,
n'c dic na parola,
spec
s te' tanta buntà
sguard
e pensier a vuluntà;
tutt
ri ragiunament
c levan da la ment,
quann
luntana è la beltà
c arrtorna ch la realtà.
Ri
turisct e furasctier
so'
prsent com a ier,
n gustan la bllezza
e dll'aria la frschezza.
S c scta la prucssion
la gent, ch devozion,
tutt
a nu lat c mett,
urdnata
ch rspett.
Quann
è frisc o è assulat
t gir p ru
mrcat,
a guardà l bancarell
vcchiarell
e giuvnell.
Rntuocc
d campanon
attiran
l'attenzion
e ognun, sottovoc,
fa ru segn d la croc. |
Chi ch l'amata c arrtrova,
la curteggia e c arrprova
s d'amor è rcagnat
ch
la sposa c'è 'mpgnat,
s rcev sul crianza
ru
cunsola la spranza,
ma camina pnsrus
e capisc ca c'è illus.
Ri
uagliun, spnsrat,
da ri iuoc frascturnat,
o curren o pdalann,
c sctann pur quisct'ann.
Quanta fesct e fsctcciol
p magnà pasct e fagiol,
vienn
da pais vcin
p ballà ch l'urchsctrin.
All'autunn n'c scta nient,
sul foie ch ru vient;
p ru passegg poca gent,
ca
ru fridd già c sent.
Può ve' viern, com è sctran,
conta sul ru pasctran,
fnisc
tutt ru strusc
e Buian sembra musc.
Ma la chiazza semp aspetta,
c passam ch la fretta,
nev e pioggia c truam,
comunq n' c la scurdam.
Aspttann l'ann appriess,
n' facem nu pruciess,
s la chiazza resta sola,
nusctalgia c cunsola.
Quann torna primavera
passggiam iuorn e sera;
la chiazza scta semp 'ncor:
è la voia d sci for. |